[เนื้อเรื่องต่อจากในตอนที่ 24 นะเจ้าคะ]
ตะ...ตายแน่!! ผมตายแน่ๆวันนี้ T_T
มันพูดจบแล้วก็คลายอ้อมแขนออกจากร่างผม จากนั้นก็เดินมาดักหน้าผมแล้วจับ
ผมหิ้วปีกขึ้นพาดไหล่เจ้าตัวทันที
ผมตกใจพร้อมตะโกนออกมาเสียงดังและพยายาม
ใช้มือทุบร่างอย่างสุดแรงเท่าที่จะสามารถ
“อะ...ไอ้ดิว!! แกปล่อยฉันเดี๋ยวนี้นะเว้ย จะพาฉันไปไหนวะ?”
มันตอบอย่างหน้าไม่อายทันที ทำเอาผมหน้าซีดลงในบัดดล
“ผมจะพาพี่ไปห้องนอนของพี่ไง ก็อย่างที่ผมบอก...ผมอยากกินพี่แล้วไงล่ะ
แล้วถ้าจะเปิดฤกษ์ทั้งที...ต้องเป็นห้องนอนของแฟนตัวเองนี่แหละ
เหมาะที่สุด...พี่อ้น
ว่าจริงมั้ย?”
ดูม้านนน!!! นอกจากมันไม่สะทกสะท้านกับแรงตีที่ผมทุบลงไปบนร่างตัวเองแล้ว
ยังหิ้วปีกพาผมขึ้นบันไดไปห้องนอนของผมอีก
หน้าไม่อายเอาซะเลย ผมคิดถูกหรือ
คิดผิดวะที่บอกรักมันและเป็นแฟนกับมันน่ะ??
แต่นี่ไม่ใช่เวลาจะมาคิดแบบนี้นะ ตอนนี้ต้องเอาตัวรอดให้ได้ก่อนดิ
เจ้าดิวเปิดประตูห้องนอนของผมช้าๆ ส่วนผมน่ะเหรอ?
ผมพยายามดีดดิ้นให้ร่างร่วงจากไหล่และมือแข็งแรง ได้ผลครับ...ผมร่วงจาก
การถูกหิ้วปีกลงมานอนที่เตียงของตัวเองแทนครับ
หึ! บัดซบจี๊งงงง =o=^^ แล้วยังไม่
ทันที่ผมจะลุกขึ้นหนีจากเตียงก็โดนเจ้าดิวจับกดกับเตียงตัวเองจนได้
จนมุมมันทุกทาง
ละกูเอ๊ย!!
=o= ผมตะโกนอัดหน้ามันอีกรอบทันทีอย่างเคืองๆ
“ไอ้ดิ้วววว!!! แกปล่อยฉันเดี๋ยวนี้เลยนะเว้ย!!
นี่ฉันโกรธจริงๆนะ รู้มั้ย?”
แต่....ครับ เหมือนเดิม มันไม่ปล่อยผม กลับยังก้มหน้าลงมาแบบไม่พูดพร่ำ
ทำเพลง
ก้มหน้าลงมาขบหูผมทั้งข้างซ้ายข้างขวาทำให้ผมเสียวเล่นซะงั้น!! ผมคราง
ออกมาเสียงดังในทันทีเหมือนโดนกดสวิตช์
“อื้อออ!?”
ผมพยายามจะขอร้องให้มันช่วยหยุด แต่กลับพูดอะไรไม่ออกเลยแม้แต่นิดเดียว
ดูเหมือนเจ้าดิวจะรู้ว่าผมอยากจะพูดอะไรเลยดักทางผม
“พี่กำลังอยากจะบอกให้ผมหยุดใช่มั้ย? ขอโทษครับพี่อ้น...ผมไม่หยุดหรอก
J”
แง้~!! TT__TT เอาสิ...เอาสิ
ในเมื่อผมหนีมันไม่พ้นแล้ว...
“เออ...ก็ได้เว้ย!! ไม่หยุดใช่มั้ย...เจอฉันหน่อยละกัน!”
ผมพูดจบแล้วก็ตัดสินใจพลิกร่างขึ้นมาเป็นฝ่ายจับเจ้าดิวกดเอาไว้แทน
จากนั้นก็
ยื่นมือทั้งสองข้างเข้าไปล็อคโครงหน้าของมันแล้วพุ่งเข้าไปประกบปิดริมฝีปากสีชมพู
ทันที ฮึ...อยากรุกผมดีนัก!! ^v^ ลองโดนรุกกลับบ้างจะเป็นไร ^o^
ผมพยายามกดแรงผ่านริมฝีปากให้หนักขึ้นเรื่อยๆ
ในขณะที่เจ้าดิวมันเริ่มสัมผัสผม
ด้วยการยื่นมือทั้งสองข้างเข้ามาไล้ร่างของผมช้าๆ
ยิ่งมันยิ่งลดมือลงไปอยู่ที่เอวของผม
ก็ยิ่งรู้สึกเสียวขึ้นกว่าเดิมอีก
มันเอานิ้วไล้โดนเส้นที่เอวผมอ่ะ อร้ากกก!!
ฮึ...ไอ้เด็กบ้า แกกำลังจะทำให้ฉันหัวใจจะวายแล้วนะเว้ย!!
เอาไงเอากัน...คืนนี้แล้วแต่แกละกันเว้ย ไอ้เด็กบ้า!!
[18:08 น.]
<Dew’s
Says>
นี่เป็นครั้งแรกเลยนะครับที่พี่อ้นกล้า ‘รุก’
และกล้าที่จะ ‘ยั่ว’ ผมด้วยความเต็มใจน่ะ
ให้ตายเถอะ...ผมรอวันนี้มานานแค่ไหนแล้วนะเนี่ย? J
และหลังจากที่ผมเอามือทั้งสองข้างไล้ร่างของพี่อ้นจนลดมือมาถึงเอวเรียบร้อยแล้ว
ผมก็ตัดสินใจผละร่างออกจากเจ้าตัวแล้วเริ่มปลดกระดุมเสื้อตัวเองช้าๆ
พี่อ้นลุกขึ้นมาพอดี
เห็นภาพนี้เลยรีบยกมือขึ้นมาปิดหน้าอย่างน่ารักพร้อมตะโกนเสียงแง้ว
“เย้ย~!! อะ...ไอ้ดี๊ววว >////<^^ แกทำอะไรของแกเนี่ย?”
ผมตอบกลับไปอย่างกวนประสาทหนึ่งดอก
“เอ้า!! ก็แค่ถอดเสื้อ...ผิดตรงไหนล่ะคร้าบ?”
“อย่ามากวน!!”
พี่อ้นบ่นใส่ในขณะที่ผมนั้นเขวี้ยงเสื้อไปที่มุมห้อง
พอผมหันไปหาเจ้าตัวในสภาพที่
กำลังเปลือยครึ่งตัว
พี่อ้นก็ยิ่งตะโกนใส่ผมหนักกว่าเดิมซะอีก
“แง้ววว ไอ้เด็กบ้า!! อย่ามาหาฉันในสภาพแบบนี้นะเว้ยย
ToT”
ผมไม่ฟังอะไรทั้งนั้น ตัดสินใจพุ่งเข้าไปหาพร้อมยื่นมือเข้าไป...ไม่แกะกระดุมนะครับ
แต่กระชากเสื้อแทน!!
กระชากออกจนเสื้อมันขาดตามแรงมือผมเลย...เอิ่ม แรงไปมั้ยวะเนี่ย
แคว่ก!!
“เหวอ!! อะ...แก..ไอ้ดิววววว TT///TT จะกระชากเสื้อฉันไปทำม้ายย?”
ผมตอบพลางเขวี้ยงเศษเสื้อของพี่อ้นไปที่มุมห้องนอนอย่างชิวๆ
“ก็...ถ้าผมจะกินพี่ มีเสื้อผ้าก็หมดสนุกสิ จริงมั้ยครับ? ^^”
พี่อ้นตะโกนอีกแล้ว...น่ารักจริงจริ๊ง ><
“พ่อแกเด่ะ!! งื้อออ!!!”
พี่อ้นร้องครางออกมาไม่รู้รอบที่เท่าไหร่เมื่อผมเริ่มก้มหน้าลงไปลิ้มรสแผ่นอกสีน้ำผึ้ง
และกัดมันเบาๆ แต่เน้นแรงเป็นหลัก
ร่างบางยิ่งตัวสั่นมากขึ้นกว่าเดิมเมื่อผมผละร่างออก
มาแล้วก็กลับเข้าไปจูบเล้าโลมอีกครั้ง...อีกครั้ง
ไม่มีหยุดหย่อน
และหลังจากที่ผมกระตุ้นพี่อ้นเรียบร้อยเป็นรอบที่สองแล้ว ไม่รอช้า
ตัดสินใจปลด
กางเกงยีนส์ของตัวเองออกไปแล้วโยนไปที่มุมห้องจุดเดิมทันที
พี่อ้นที่เปลือยท่อนบนอยู่ก็
ยิ่งตกใจในสิ่งที่ผมกำลังทำหนักกว่าเดิมอีกก็แหกปากออกมาพร้อมใบหน้าที่แดงซ่าน
“อะ...อร้ากก!! ไอ้บ้า!! แกกำลังทำอะไรเนี่ยยย?? ><^//”
ผมซึ่งตอนนี้อยู่ในสภาพที่ไม่เหลือเสื้อผ้าซักตัวเริ่มขยับตัวเข้าไปใกล้แล้วยื่นมือไป
ประคองให้ใบหน้าเรียวน่ารักของพี่อ้นเงยขึ้นมามองพร้อมกับพูดขึ้นมาว่า
“มาถึงขั้นนี้แล้วนะครับพี่อ้น...เราถอยกลับไปไม่ทันแล้วล่ะ J คืนนี้...เรามาสนุก
กันดีกว่านะครับ โอเคมั้ย?”
พี่อ้นทำหน้านิ่งไปแป๊บนึงก่อนที่จะยอมตอบผมออกมาด้วยน้ำเสียงที่ซึนไม่เปลี่ยน
“อ่ะ...เออ!! ก็ได้...คืนนี้แล้วแต่แกเลย!!
=_+;;”
และหลังจากที่อ้นยอมตอบรับคำของดิว ดิวก็จัดการบริการถอดกางเกงของเจ้าตัว
ออกไปแล้วจัดการเขวี้ยงไปที่มุมห้องจุดเดิมทันที
จากนั้นก็เริ่มคว้าแกนกลางของอ้นขึ้นมา
เล้าโลมและเลียมันช้าๆ
เริ่มดูดกลืนมันช้าๆจนเร่งจังหวะแรงขึ้นเรื่อยๆ จนมีของเหลวล้น
เข้ามาแทนในโพรงปาก
ดิวยิ้มออกมาพลางถอยออกจากร่างบางของอ้นแล้วยกมือขึ้นเช็ดปากแบบเน้นๆ
พร้อมยิ้มเจ้าเล่ห์กลับไป
และในที่สุด นิ้วแข็งแรงก็เริ่มเบิกทางให้เปิดออกเพื่อที่จะสอดใส่
แก่นกายเข้าไปข้างในของคนรัก
จากนั้น...บทเพลงบรรเลงเริ่มโหมโรง เร่งจังหวะขึ้นเรื่อยๆ
บทเพลงรักเริ่มเร่งจังหวะมากขึ้นเรื่อยๆ เหมือนกับเรือลำใหญ่กำลังปะทะเสียดสีกับ
คลื่นใหญ่กลางทะเลลึก แรงบ้าง...เบาบ้าง
เจ็บปวดแต่แสนสุขเหลือเกิน...
จนในที่สุด...ความหฤหรรษ์อันแสนเจ็บปวดแต่แสนสุขก็ได้ผ่านไป
อ้นซึ่งหมดแรงไป
เรียบร้อยก็นอนสลบไสลคาร่างสูงของดิว
ดิวนอนกึ่งนั่งมองร่างบางนอนสลบพร้อมกับยก
มือขึ้นมาลูบหัวพร้อมยิ้มออกมาอย่างเอ็นดูพลางพูดพึมพัมออกมาเบาๆอย่างพอใจ
“พี่อ้นครับ...คืนนี้ผมรู้สึกดีมากเลยนะ
ขอบคุณพี่อ้นมากนะครับที่ทำให้ผมได้รู้จัก
คำว่า...’เจ็บปวดที่งดงาม’ มันเป็นยังไง? J”
[End
NC]
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น